“In Search of Harmony”, Glaza Expo Design Gallery, Gdansk, Poland, June 2006

Every Artist’s Dream

The dream of every artist is to exhibit their work in a prestigious gallery. Glaza Expo Design is a well-known name in the landscape of Tri-City galleries. This year, it celebrates its 15th anniversary. I would like to invite you and encourage you to visit the exhibition of the young artist Ewa Kalińska.

The artist works in painting and drawing. For several years, she has also been engaged in artistic textiles, which are the main theme of this exhibition. Kalińska’s favorite technique is appliqué—it allows her to best express her emotions. She has always been a keen observer of artists and has drawn inspiration from the world around them. Some have strived to depict its beauty with the highest level of precision, while others have sought to convey their personal impressions when faced with nature. For Ewa Kalińska, botanical motifs have become dominant in her creative work, filling her pieces with rich natural forms. Her technical proficiency is evident in her works, as she continually searches for new, compelling ways to shape her textile compositions.

At this point, I am reminded of a passage from an exhibition catalog about Józef Wilkoń:

“When an ordinary artist draws a horse, they focus on ensuring that the animal has four legs, a mane, and a tail. Józef Wilkoń, however, can make that horse neigh, appear slightly melancholic, and savor eating hay under the moonlight. Looking at his phenomenal works, one cannot shake the impression that his art is about something far greater than just a skilled hand and talent—it is about a sharp eye and profound observation.”

The same can be said about Ewa Kalińska—she strives for that “something more.”

From its very origins, textile art has been based on a rigid structure of interwoven vertical and horizontal threads, a technique that has remained unchanged for centuries. However, in contemporary times, textile art has undergone a transformation. It has become a defining element of modern artistic expression.

One manifestation of this artistic evolution is the attempt to redefine textile forms. The texture of fabric has become a dominant means of artistic communication. Open weaves, fiber combing, and similar techniques are used to break the conventional boundaries of the genre. Works are emerging that reveal a fascination with three-dimensional forms and the interplay of textiles with architectural spaces. Ewa Kalińska draws upon these innovations.

I would like to congratulate the artist on her perseverance in mastering this meticulous craft. However, despite the labor-intensive nature of her process, her works radiate lightness and elegance. Her drawings display a subtle precision, and her refined compositions reveal the sophistication of her artistic vision.

Marek Model, 2006

The Art of Everyday Beauty

The question of beauty in our everyday objects should be rhetorical—everything that surrounds us, everything we interact with daily, should be not only functional but also aesthetically pleasing. In this light, Ewa Kalińska’s artistic vision belongs to the highest echelon of art.

Her latest exhibition presents three intricately composed elements of home décor, yet they take on entirely new roles and arrangements. Let us call them, symbolically, “windows,” “coverlets,” and “pillows.”

The “windows” are remarkable canvases, framed not by wood but by the walls of a home. They depict plants commonly found in our backyards, meadows, and gardens. The entire composition is rendered in a single color—white. However, one would be mistaken to assume that white lacks expressive potential. These works demonstrate the astonishing variety of white shades, all determined by the materials used to create each pattern. Some flowers, such as bellflowers, appear as small, soft cushions. Butterflies, delicately embroidered and attached to mesh, seem to hover above the blossoms as if they were alive.

But let us not forget that these are windows—they must lead outward, not obscure the view. This is why certain elements appear to be woven from mist, while others emerge from it, seemingly peering into our homes—not intruding upon our intimacy but rather guarding its warmth and privacy from the outside world.

In contrast, the “coverlets” are full of vibrant colors. Their applications are diverse—they may be draped over a bed, placed on the floor as a decorative rug, or best displayed as wall hangings. Their color palette is drawn from the earth—soft greens and browns contrast beautifully with the delicate purple of bellflowers that peek from these textile tapestries. Another coverlet features a majestic tree, inviting the viewer to step into an enchanted forest.

The collection is completed by “pillows”—delicate fabric leaves and spirals that immediately evoke the poetic imagery of Mickiewicz’s verse:

“Escape with your soul onto a leaf.”

And indeed, looking at these pieces, one feels as if the tiny snail resting on the leaf is about to slide off and embark on a journey across the room.

To make our home beautiful, we can hang paintings, purchase elegant furniture, and cover our floors with expensive rugs. But to give it soul, we need something beyond mere objects—we need the hidden essence of Art within them.

Magdalena Tomkowska, 2006

Marzeniem każdego artysty jest wystawa w renomowanej galerii. Glaza Expo Design jest w krajobrazie galerii Trójmiasta miejscem znanym. W tym roku obchodzi swoje 15-te urodziny. Chciałbym Państwa zaprosić i zachęcić do obejrzenia wystawy młodej artystki Ewy Kalińskiej.

Autorka uprawia malarstwo i rysunek. Od kilku lat zajmuje się tkaniną artystyczną, to właśnie ona jest tematem ekspozycji. Ulubioną techniką Kalińskiej jest aplikacja – pozwala artystce wyrazić najlepiej swoje emocje. Autorka wystawy jest dobrą obserwatorką artystów, od zawsze inspirował ją świat, który ich otaczał. Niektórzy ukazywali jego urodę najdokładniej jak było to możliwe. Inni natomiast byli zainteresowani przedstawieniem własnych odczuć w zetknięciu z przyrodą. U Pani Ewy motywy roślinne zdominowały jej twórczość. zapełnia nimi swoje prace. Widać biegłość warsztatową. Pani Kalińska stara się znaleźć interesującą formę dla swoich utworów tkackich . W tym momencie przychodzą mi na myśl zdania z katalogów wystawy J. Wilkonia cytuję: „Kiedy zwykły artysta rysuje konia koncentruje się na tym, by zwierze miało cztery nogi, grzywę i ogon. Józef Wilkoń potrafi sprawić, że ów koń rży, jest w lekko melancholijnym nastroju, uwielbia jeść siano w blasku księżyca. Patrząc na fenomenalne prace jego autorstwa trudno oprzeć się wrażeniu, że chodzi tu o coś więcej niż o zręczną rękę i talent, zmysł obserwacji.” Autorce wystawy chodzi o to coś więcej. Od samego zarania tkanina zasadzała się na określonej konstrukcji polegającej na przeplocie pionów i poziomów przez co w technice tej nie zachodziły żadne zmiany. Zwrot nastąpił w tkactwie. Jest wykwitem naszych czasów.

Przejawem fermentu jest próba nadania tkaninie nowego kształtu. Faktura tkaniny staje się dominantą artystycznego przekazu. Ażury, czesania i tym podobne techniki mają na celu rozbicie ram gatunku. Powstają prace wskazujące na fascynację formą przestrzenną posługiwanie się architekturą jako jej tłem. Autorka wystawy czerpie z tych doświadczeń. Chciałbym pogratulować artystce wytrwałości przy żmudnym sposobie opracowania utworów. Tego wysiłku nie czuć jednak w lekkości i finezji rysunku, subtelnej cyzelacji form.

Marek Model, 2006

Pytanie o piękno naszych przedmiotów codziennego użytku powinno być pytaniem retorycznym – to, co nas otacza, z czym mamy na co dzień kontakt, powinno być nie tylko praktyczne ale też estetyczne. W tym świetle propozycja Ewy Kalińskiej należy do sztuki najwyższej klasy. Na jej nowej wystawie można zobaczyć trzy znakomicie skomponowane ze sobą elementy wystroju domu, ale w zupełnie nowych aranżacjach i rolach. Umownie nazwijmy je „oknami”, „kapami” i „poduszkami”.

Okna to niezwykłe płótna, które za ramy obrały sobie ściany domu. Przedstawione na nich są rośliny, które spotykamy na naszych podwórkach, łąkach i ogrodach. Całość jest utrzymana w jednym kolorze – bieli, ale myli się ten kto myśli, że biel nie potrafi oddać bogactwa życia. Okna pokazują w sposób niezwykły, jak wiele odcieni potrafi uzyskać kolor biały – a wszystko zależy od tego, jaki materiał został wykorzystany do przedstawienia danego wzoru. Tak więc rzucać w oczy będą się dzwonki, które są małymi poduszeczkami. Także motyle, wyhaftowane i przyczepione do siatki, będą unosić się nad kwiatami, jak żywe. Nie wolno jednak zapomnieć, że są to okna, a więc muszą prowadzić na świat – nie mogą zasłaniać krajobrazu. Dlatego część elementów wygląda, jak utkana z mgły, inne wynurzają się z niej i zdają się zaglądać do wnętrza naszego domu, nie naruszając intymności i ciepła czterech ścian, a wręcz chroniąc je przed obcymi.

Zupełnie inaczej wyglądają kapy, tym razem już kolorowe. Ich zastosowanie jest rozmaite: mogą nakrywać nasze łóżko, leżeć na podłodze jako dywanik, a najlepiej prezentują się powieszone na ścianie. Utrzymane są w kolorach ziemi – jasne zielenie i brązy kontrastują z delikatnym fioletem dzwonków, które wychylają swoje główki z tych swoistych gobelinów. Na innej kapie widnieje dostojne drzewo, wręcz chce się wejść do środka lasu.

Całość uzupełniają poduszki – listki i ślimaczki. Na ich widok chce się „Uciec z duszą na listek”, jak w wierszu Mickiewicza. Szczególnie, że jego mieszkaniec, ślimak, chyba ma zamiar ześlizgnąć się z niego i powędrować gdzieś na drugi koniec pokoju.

Żeby nasze mieszkanie było ładne, możemy powiesić obrazy, kupić piękne meble i podłogi przykryć drogimi dywanami, ale żeby miało duszę potrzeba czegoś więcej niż przedmiotów – potrzeba ukrytej w nich Sztuki

Magdalena Tomkowska, 2006